Necip Fazıl Ortaokulu 8.sınıf  öğrencileri olarak biz çok seviyoruz şiiri.Neden seviyoruz biliyor musunuz? Şiir her toplumda önemlidir ancak Türk toplumunda şiirin yeri apayrıdır da ondan. 

Hiç düşündünüz mü bilmem ama bizim toplumumuzda insan şiirle doğar, şiirle ölür. Sakın ha abarttığımızı düşünmeyin. Doğduğumuz günler hiçbirimizin yadında değildir elbet ama sorun bakalım ailenize doğarken ne yaptılar. Doğduğunuz gün ailenin en büyük ve hatırı sayılır üyesi sizi kucağınıza alıp sağ kulağınıza ezan, sol kulağınıza kamet getirir. Ezan da kamet de şiirdir. Daha doğduğunuzun ilk günleri kulağınıza isminizle birlikte şiir okunur. 

Anneniz kucağına alır, ayağına koyar sallar, uyuyun diye size ninni söyler. "Uyusun da büyüsün ninni, okullara gitsin ninni...". Bu da şiirdir. 

Okula başlarsınız şiir vardır; "Şimdi okullu olduk, sınıfları doldurduk...". Oyunlarımız, marşlarımız, bilmecelerimiz hep şiirdir. 

Sünnet törenlerinde, kınada, düğünde okuduğumuz, söylediğimiz şiirdir. Asker uğurlamasında şiirle uğurlanırız, askerde toplu yürüyüşlerde "Yaylalar, yaylalar..." diye bağırırız, şiirdir. Şarkı, türkü söyleriz; şiirdir. Matem havasındayken de sevinçli haldeyken de şiirlerimiz vardır. Şarkılar, türküler besteli şiirdir. 

Yunus Emre' yi, Karacaoğlan' ı, Mevlana' yı yüzyıllardır unutturmayan şiirleridir. Hiç bilmiyorum diyenimizin bile aklında bir şiir, bir beyit yahut bir dörtlük vardır. Velhasılı şiirle geldiğimiz dünyadan yine bir şiirle (sela) uğurlarlar bizi. İşte biz bu nedenle şiirle doğar şiirle uğurlanırız ve şiirlerinizi de şairlerimizi de bu yüzden çok severiz.

Bu haftaki şiirlerimizi 8-F sınıfı olarak Attila İlhan'dan seçtik , ustaya rahmet olsun. Gah hüzünlendik şiirleriyle gah umutlandık , şiire olan yolculuğumuza devam etmeye karar verdik.

Bu duygu yüklü etkinlik için sevgili öğrencilerimize ve Türkçe öğretmenimiz Yasemin Metin'e teşekkür ederiz.